SEVİM ÜNAL YAZDI.

8 Gönüllü Anne Grubundan 1 Mayıs 2015 tarihinden itibaren ayrıldım. Bu grupla hiç bir şekilde bir ilgim kalmamıştır.

Nedenlerden bazılarını aşağıda okuyabilirsiniz.

Bir şeyler yapmak istersiniz. Gözünüzün gördüğü adaletsizliklere, yoksulluklara, kulağınızın duyduğu zalimliklere kendinizce ‘dur’ demek istersiniz. Bu niyetle yola çıkarsınız.

Aynı şekilde yola çıktığını söyleyenlerle bir araya gelirsiniz. Mademki hedefiniz aynı, neden olmasın! Birleşirsiniz, artık herkes ‘gönüllü’dür. Çalışırsınız. Dostlarınızı, sizi sevenleri kısaca çevrenizdekileri harekete geçirirsiniz bunun için.

Öyle çok çabalarsınız ki hatta bu yoğun tempoda ne sanatçı olduğunuzu, anne olduğunuzu, ne de eş olduğunuzu hatırlarsınız. Yeter ki yoksul çocukların ihtiyaçları karşılansın, yüzleri gülsün, dersiniz. Hiçbir toplantıyı kaçırmaz, her organizasyonu bizzat oluşturur, elinizden geldiğince yardım toplamaya çalışırsınız.

Aylar sonra durup bakarsınız yapıp-ettiklerinize, yapılıp-edilenlere. Sizinle birlikte yola çıkanların söylediklerine kulak kabartırsınız.

Meğer aynı amaca tutunmamışsınız! Meğer birileri daha ‘gönüllü’ymüş!

Birden kavrarsınız. Getirdiğiniz her küçük eleştiri aranızdaki bakış açısı farkını daha da belirginleştirir; grupta belli bir siyasi görüşün anlayışı hakim kılınmak istenmiştir. Oysa amaç siyaset değil yardımdır. Bunun için ise hoşgörü ve empati gerekmektedir. Hiç bir partinin sempatizanlığını yapmak istemezsiniz. Hiç bir zaman amacınız da olmamıştır böyle bir şey. Velhasıl amaç dışına çıkıldığında uçurumlar oluşmuştur. Artık içinizde ne başlarken var olan heyecanı ne de iyimserliği duyumsarsınız. O ortama da daha fazla tahammül edemez olursunuz. Başkaları gibi siz de çekilirsiniz.

Sevgili dostlarım, arkadaşlarım diyeceğim o ki iyi niyetinizle desteğinizle girdiğim ve devam ettirdiğim ‘Gönüllü Anneler’ oluşumdan çekiliyorum. İyi şeyler yapmak için duyduğum heyecana ortak oldunuz, zorlandığımda yanımda bulundunuz. Sonsuz teşekkürler.

Sevgi ve saygılarımla,