Azeri kardeşlerimizin güzel bir adeti var...

Eş dost toplantılarında, herkes söz alıp, gönlünden geceni dile getiriyor..

Sadece gönlünden geceni...

Bugün, önemli bir gece, kandil gecesi.

Birbirimize, hiç değilse böyle günlerde gönülden seslenemez miyiz ?

Bayramlarda,  seyranlarda, düğünde, bayramlarda ...

Her nerede ve zamanda isek;

Gönülden seslensek....

Kalıplaşmış, klişeleşmiş ısmarlama sözler yerine,

Sadece gönülden gönüle aksak...?

Son zamanlarda o kadar ihtiyacımız var ki.

Toplumumuz gerilmiş vaziyette,

Allah sizi inandırsın TV’lere bakmak içimden gelmiyor artık..

Balık baştan kokarmış ya...,

Baştan aşağı almış gidiyor hoş olmayan şeyler.

Bilgi kirliliği diz boyu...

İnsanlarda gerçeklere değil de,

Sadece duymak istediklerine inandıklarından;

Gazi verenlerde, bol bol martaval okuyorlar..

Ölümcül hastalığı olan kimseye,

Bomba gibisin demek gibi bir şey yani..!

Söz, işkembeden değil de, gönülden gelse;

Acı da olsa, gerçekleri öğrensek ( hiç değilse çare ararız )..

Dertlerimizi bölüşsek...sevinçlerimizi paylaşsak..

Kederde, sevinçte, tasada, yasada bir olsak,

Bir olsak, iri olsak, diri olsak....

Olsak da olsak...

Fenamı olur yani ?

Olmaz değil mi?

Efendim, Araplar falan kutlamazmış kandil falan...

Kutlamasınlar, bize ne...

Biz güzel olan her şeye sahip çıkalım...

Birbirimize sahip çıkalım,

Birbirimize gönülden seslenelim,

Sevelim, sevilelim...

Kandiliniz kutlu, yuvanız mutlu olsun...

İyi ki varsınız, kalın sağlıcakla..

Zeki Yalçın…Belçika