Hocanın os....rduğu gün doğmuş...!

Efendim olacak ya, imam yatsının farzı ilk secdesinde gaz kaçırır, ama öyle böyle değil iyi zartlatır.

Cemaat secdedeyken usulca terkeder camiyi.

Eve gider, hanıma anlatır durumu, alel acele terkeder köyü.

Aradan yıllar geçer, eşi derki, ya hoca bi zartlattın her şeyi terkedip kaçtık köyden, artık unutulmuştur gidip bi bakalım evimize yerimize...

Yola koyulurlar, köye yaklaşınca kuzu, koyun güden bir çocuğa rastlarlar,

Hoca sorar; oğlum adın ne?

Ali der.

Ali, kimlerdensin oğlum?

Hacı Osmanlardan.

Deden ne yapar?

Sizlere ömür rahmetli.

Hacı Hasan, Hüseyin vs   ....?

Ön safta namazdakilerin hemen hemen hepsi göçmüş...

Hoca sorar,

Ali kaç yaşındasın oğlum?

Valla amca tam bilemem ama " hocanın os....rduğu gün doğmuşum" deyince, geri döner gider !

Bizim köyün hocaları namaz öncesi kuru fasulyeden uzak durduklarından galiba, işi sağlama almışlar.

Kafa kâğıdına göre 18 ocakta trafiğe çıkmışız.

Doğrudur değildir?

Hoca olayı da yok.

Köy takvimi farklı, ya pancarda, ya harmanda,

Keçi kırkarken, bağ bozarken, cemrede, zenferide....

Gelirken soran yok ister misin diye, giderken soran yok gidecek misin diye.

İşte böyle garip bir yer kavanoz dipli dünya!

Göndermişler pazara, al gülüm ver gülüm.

Mal da yalan mülkte yalan al biraz da sen oyalan misali, oyalanıyoruz ..

Gayemiz, insanca yaşayabilmek, kendimiz için istediklerimizi herkes için istemek...

Faydamız olmayabilir ama; kimseye zarar vermemek...

İşte böyle geldik gidiyoruz.

Görelim Mevla’m neyler, neylerse güzel eyler.

Allah sizlere, vatanımıza milletimize, tüm insanlığa güzel günler nasip etsin..

İyi ki varsınız,

Kalın sağlıcakla...

(İyi dilekleriniz için teşekkürler)

Zeki Yalçın