2000 yılı rakamlarına göre  Avrupa`da hergün 200 bin Türk düzenli gazete alıyordu. Hürriyet, Sabah, Türkiye  ve Zaman gazetelerinin günlük toplam net satışı bu civardaydı. Bugün bu sayı çok aşağılara düştü.

Avrupa Türklerinin gelişiminde özellikle  1970 ila 2000 yılları arasındaki 30 yıllık dönemde önemli rol oynayan gazeteler, son 5 yılda etkisini kaybetti.

1990 ila 2015 arasındaki dönemde aktif gazeteci olarak çalışan biri olarak, Avrupa`daki Türk gazetelerinin bugünkü  duruma gelme nedenlerini şöyle özetleyebilirim.

1- Türkler Türkçeyi unuttu:

Avrupa ülkelerinde yaşayan Türklerde özellikle 30 yaş altı kuşak Türkçe okuyup, yazamıyor. Bu gazete satışlarını olumsuz etkiledi.

2- Gazeteler değişimi ıskaladı:

- Digitalleşmenin ayak seslerinin duyulduğu 2000 yıllarının başlarından itibaren, Avrupa`daki Türk gazeteleri bu yönde hamle yapmakta geç kaldı. Ve hatta uzun süre hiçbirşey yapamadı.

3- İş üretenler fark edilmedi:

- Avrupa`daki Türk gazetelerinde vatandaşın içinden haberler yapan, üretken muhabirler, yeterli desteği göremedi.Haber merkezlerinde de kaliteli haberci eksikliği yaşandı. Avrupa`daki Türk insanın nabzı tutulamadı.

4- Avrupa`daki Türk gazeteleri susturuldu:

- Bazı Avrupa ülkelerinin derin devletinin hedefiydi. Özellikle Almanya bu konuda ısrarcı oldu ve bunu başardı.

Sonuç:

Avrupa`da Türk gazetelerinin çok zayıflamasının en büyük zararını bu ülkelerde yaşayan Türkler görüyor.

Avrupa`daki Türk gazetelerinin altın dönemini yasadığı 1990 ila 2010 arası dönemde, Türklerin sesi daha gür idi.

Şimdi bu ses sustu veya susturuldu.Gazetelerin zayıflaması nedeniyle bir süre işsiz kalan, gazeteciler yaşama yeniden tutundu. 

Avrupa ülkelerinde mesleklerinin verimli bir döneminde olmalarına rağmen, kırgınlık ve hayal kırıklığı bedeniyle haber yazmayan çok sayıda iyi Türk haberci bulunuyor.

Seyfi Alp. 14. 01.2020. Frankfurt.