Hollanda'da 10 yıldır yayımlanan aylık düşünce, aktüalite ve haber dergisi Platform tarafından şiiri sevdirmek, şiir yazmayı özendirmek ve Türk edebiyatına yeni yetenekler kazandırmak amacıyla, düzenlenen geleneksel Avrupa Şiir Yarışmalarının 4.cüsü sonuçlandı.
Yarışmada birinciye 250, ikinciye 200, üçüncüye 150 Euro'luk ve beş mansiyona 50'şer Euro'luk hediyeler kazandılar..
Geçen yıl düzenlenen 3.Avrupa Şiir Yarışmasına Avrupa'da yaşayan ve Türkçe yazan 52 şairin toplam 124 eserle katıldığını anlatan Platform Dergisi Kültür-Sanat Köşesi Yönetmeni Hüseyin Kerim Ece, "Yarışmaya İsviçre'den katılan Hamdi Özyurt'un 'İNSAN GÖZLERİNDEDİR' şiiri birinci olurken, Hollanda'dan katılan Mansur İlhan Yakar'ın 'CAN İLE CANAN' şiiri ikinciliğe, Almanya'dan katılan Miyase Çavuşoğlu'nun 'AY YORGUNU' şiiri üçüncülüğe layık görülmüştü. Doğrusu Avrupa genelinde bu kadar şair adayının oluşu bizi sevindirdi" dedi.
Kendi anadiliyle bir şeyler yazabilen kişiler elbette dillerini kaybetmezler.
Dilini unutan nesillerin, giderek değerlerini ve zamanla kimliklerini kaybettikleri bir gerçektir. Avrupa'daki insanımız, özellikle yeni kuşaklar, dillerini ancak Türkçe literatürü takip ederek, anavatanla bağını kuvvetli tutarak, anadilinde yazarak koruyabilirler. Şiir bu işin sadece küçük bir aracı. Şiir, şair ve şiir seven için okumaya kapı açabiliyorsa çok iş yapıyor demektir diyen Ece, "Avrupa'da da gerçek şairlerin yetişmesine zemin hazırlamak istiyoruz.
Kendi anadiliyle bir şeyler yazabilen kişiler elbette dillerini kaybetmezler. Kendinden sonra gelen kuşaklara da aktarırlar" dedi.
İş adamlarımız şiir yarışmalarına pek yüz vermiyorlar gibi.
İlk yarışmaya nazaran sonraki yarışmalara sponsor bulmakta zorlandık. İş adamlarımız şiir yarışmalarına pek yüz vermiyorlar gibi. Şiirin ne getirisi var ki, şiir yarışmasının bir getirisi olsun şeklinde sitemde bulunan Ece, "Oysaki, yarışmaya katılan şairlere daha değerli ödüller verilebilse, daha fazla katılım, daha kaliteli ürünler gün ışığına çıkacak diye düşünüyorum" dedi. Öbür taraftan, yaptığımız bu işin hiçbir ticari yönü olmamasına rağmen birtakım medyanın yarışma duyurusunu reklam sayıp ancak para karşılığı yayınlama istekleri işin cabası oluyor diye ekledi.
Amacımız yapabildiğimiz kadar bu yarışmayı sürdürebilmek
Amacımız, yapabildiğimiz kadar bu yarışmayı sürdürebilmek diyen Ece, "Bu belki bir istek, belki bir hayal; yarışmayla kalmamak dergi düzeyinde şairlerle sık sık karşılaşmak. Şiir programları düzenlemek. İmkan bulabilirsek özellikle derece alan ve beğenilen şiirleri bir kitap halinde şiir severlerin beğenisine sunmak" dedi.
Bizim yarışmalarımıza katılanlar arasında, ileride bir şair, bir yazar, bir düşünce adamı çıkarsa, amacımıza ulaştık demektir
Ulaşabildiğimiz şiir dostları için şiiri tekrar gündeme getirebildi isek, sadece bir amacımıza ulaştık diyebiliriz. Ancak bu gibi çalışmaların etkisi hemen görülmez. Zaman içerisinde olumlu etkisi olacağı kanısındayım. Bizim yarışmalarımıza katılanlar arasında, ileride bir şair, bir yazar, bir düşünce adamı çıkarsa, amacımıza ulaştık demektir diyen Ece, şiire ilgi duyanların kendileriyle ilişkiye geçmeleri çağrısında bulundu.
4.Avrupa Şiir Yarışmasında derece alanlar
Kasım sayımızda ilan ettiğimiz yarışmamız 31 Aralık 2007 tarihinde sona erdi. Yarışmaya 86 şair 185 şiiriyle katıldılar. Bu şimdiye kadar ki en yüksek katılım oldu. Hollanda'dan, Almanya'ya, Avusturya'dan Avustralya'ya, Danimarka'dan Kırgızistan'a, Belçika'dan İsrail'e, Kıbrıs'tan Yunanistan'a kadar pek çok ülkeden şairler ilgi gösterdiler.
Hepsine teşekkür ediyoruz. Daha güzel şiirler yazmalarını, ileride güçlü birer şair olmalarını diliyoruz.
Gelen şiirler içinde güçlü, kaliteli, gerçekten şiir tadı verenler olduğu gibi, acele yazılmış, hatta yeni deneme sayılabilecek çalışmalar da vardı.
Ancak biz yine de şiir yazmaya çalışan, yazmaya heveslenen arkadaşlarımızı teşvik ediyoruz. Daha iyi şiirler yazabileceklerini umut ediyoruz.
Jüri üyeleri İstanbul'dan şair Nureddin Durman, Ankara'dan şair Rıfkı Kaymaz, Hollanda'da şair Nuri Can beylerdi.
Şiirler onlara isimsiz olarak gönderildi. Onlar da şiirleri "Türkçeyi doğru kullanma, şiiriyet, üslûp, ahenk/akıcılık ve jürinin kanaati" gibi beş açıdan değerlendirdiler. Her katagori 20 puandı. Her üç jürinin verdiği puanlar toplandı. Böylece derece alanlar sıralanmış oldu.
Derece Alanlar:
Birinciliği Almanya'dan Ozan Hayal, Buluştur Gitsin şiiriyle,
İkinciliği Hollanda'da Mansur ilhan Yakar Ben Sözümde Durdum Yâr şiiriyle
Üçüncülüğü Avustralya'dan Demet Yüksel Özledim Anne şiiriyle kazandılar.
Mansiyonlar
Mansiyon: Hollanda'da Nadir Sayın Seçtim şiiriyle,
Mansiyon: Almanya'da Bülent özcan Berlinde Sevdalı Akşamlardan Bir Akşam şiiriyle,
Mansiyon: Avustralya'dan Deniz Aydın Yazmalı Kadınım şiiriyle,
Mansiyon: Almanya'da Hasan Erkek Gurbet Sofralarında şiiriyle,
Mansiyon:Kıbrıs'tan Özhan Özdemir Her Daim Beyaz şiiriyle layık görüldüler.
Bütün katılımcılara, jüri üyelerine, Platform emektarlarına candan teşekkür ediyoruz.
Şiir dostlarının artmasını diliyoruz
1. Olan Şiir:
BULUŞTUR GİTSİN
Dilrûba çehrende dargınlık varmış,
Tebessüm sûrette savuştur gitsin.
Hasreti gurbette koynuna sarmış,
Vuslatı toylarda buluştur gitsin.
Kuyumcu değilim bilmem ayarı,
Bezirgân olup da çeksem zararı.
Suçum idamsa kılın kararı,
Fermana cezayı sarıştır gitsin.
Gamı, kaseveti yükle sineme,
Beyhûde avazı sakın dinleme.
Marazı, kederi dosta söyleme,
Küseni bayramda barıştır gitsin.
Garip Hayali'yim naçar kalmışım,
Gördüğüm rüyaya düşe yanmışım.
Lokmamı zehire, tuza banmışım,
Gönlünü toprağa kavuştur gitsin.
Ozan Hayali (Ali Köken)
Almanya
2. Olan Şiir:
BEN SÖZÜMDE DURDUM YÂR
İşte sana methiye, zaman mahkûm yokuşta,
Kaç Süleyman saniye, zikr-i saat kurdum yâr.
Yarım elma kurbanmış, gönül alan bakışta,
Kim bütünün hatrını, bilir diye sordum yâr!
Derde Lokman göründüm, dize derman bindikçe,
Hükümdar'a, büründüm, Hak Yurduna indikçe,
Devr-i dünya haşmetim, yataklara sindikçe,
Ethem gibi dağlarda, binbir hayal vurdum yâr!
Sade başım döverken, tüm Cihan'da havanlar,
Süleyman'a söz atıp, buyur derken kovanlar,
Kayıp deve sorarken, sarayımda tavanlar!
Şu şımarık dünyanın, kulağını burdum yâr.
Hallaç gibi ağlayıp, taş aradım güllerde,
Cevap oldum sigâya, Molla Kâsım dillerde,
Abdest ile ayrılıp, papuç çalan sellerde!
Haksız ırmak üstüne, haklı köprü kurdum yâr.
Mansur Kul'u sormuşsun, niye geldi meydane,
GALU- BELA demiştik, hepimiz dâne dâne,
Duydum turab imişsin, ben de sana merdane!
İşte bundan taşların, cümlesini kırdım yâr,
Gâlû-Belâ demiştim, ben sözümde durdum yâr!
Mansur İlhan Yakar/Hollanda
3. Olan Şiir:
ÖZLEDİM ANNE
Yattığım yaylı divandan gülmeyi özledim.
Sabah mahmurluğu,
Kadınlar korosunu dinlerken radyodan
Mutfaktan gelen ayak tıkırtılarını
Kızarmış ekmek kokusunu özledım.
Kışın soğuk günlerinde
Ellerimi ısıtmak için tutunduğun
Çaydanlığın sıcaklığını özledım.
Nefret ederim sabah erken kapı çalmasından
Gene de isterdim dost sesini duymak.
Güneşte kuruttuğum dalgalısaçlarımla
Sık sık kendime baktığım
Puslu aynayı özledım.
İzinsiz gitmeliyim
Okul vakti sinemaya
Sen gözlerin çakmak çakmak
Söverek kovalamalısın beni.
Ben odada sığınıp
Kitlemeliyim kapıları.
İçimden geldiği gibi bağırmalıyım.
Argo konuşurduk arkadaşlarla
Laf atardık bizden olmayanlara
Omuz vurmalı oğlanın biri okkalı.
Dula, yaşlıya şaka yapmayalım
Çocuklara masal ablası olmalıyım gene.
Kırmızı ibikli tavuklar gıdaklamalı
Kapımızın önünde.
Aç geldiğim zaman eve,
Sıcak yemek aramalıyım soba üstünde
Bahaneler aramalıyım bağırmak için
Sen alttan alıp
Yanağımı okşamalısın şefkatle.
Gömleğim yeterince güzel yoknmamış diyeceğım
Naz edeceğim sözde.
Özledim bunları
Özledim anne…
O şehirde beni özledi eminim anne.
Geçtiğim yollarından esen deli rüzgarları
Okul yollarında söylediğim şarkıları
Sevdalandiğim oğlanları
Özledim anne.
Zaman tünelinden geçtik gibi
gene yüreğim çocuk
gene ben deli
elbisem üstüme bir beden büyük
gözlerim eskisi gibi
DEMET YÜKSEL/Avustralya
1. Mansiyon:
SEÇTİM
süs çiçeğine
lâlenin tohumunu,
sunisi yerine
doğasal varlı set seçtim.
kucak açan dağımdır: Ateşli!
Holtenberg tepesine tercihimdir.
bağışla güzel ırmak İJssel (Eysel);
başıma Lahey kotlu
sözlü silah dayadılar,
itiraf edeyim boğulsam da
Kızılırmakta yüzeceğim.
kimi öküzlerinde keçi inadı;
damızlık vermez,
mertliği dersen hiç bilmez,
kağnı çekmez, düven sürmez;
artık ara sıra süt içeceğim.
hormonsuz ineğinize madımak biçeceğim.
kırmızının kalitesi, garantisi kendisine…
pasaportmuş?
kağıdı da tercihe mahkum ettiler.
bu da yazısız, batı yassı.
kimi zaman yazanların kişilikleri çift,
dökümanları tek olur zavallıların.
özü bütünlere imrenişlerinden olmalı;
üzerlerine çizgi çekiyorlar, gözleri ısırgan.
bundan böyle,
koyu mavi gariban sayfalı
ve
işçi markalı kimliğimi
iç cebimden, isteyene açacağım.
çünkü bu dünya yurtdaşıyım!
bana benzerler yeryüzünün her yerinde.
Nederland eşittir seviyesi alçak ülke.
analarımız, atalarımız,
Türkiye'den, Fas'tan, Surinam'dan,
Antiller'den ya da İspanya'dan...
yetmiş yedi ülkeden soy olmuşlar bize.
Hollandalı!
diyelim ki Avrupalı...,
geldiğimiz kökü, yüreğimizde ki inancı
içine sindiremiyorsan
sadece bu alanda insanına değil
bir uğur böceğine umut biçtim.
talihi size vursunda
evrensel sevgi doğsun içinize,
utanan denizinizin seviyesi
toprak yüzeyi altına insin.
bitsin Afet tehlikeniz
varınız sonsuza ersin!
zorladınız beni;
vatanınız, ırkınız sizin olsun.
bakın!
okyanusta lüks geminin;
dünyalık rahat gezinin pahasına
akar suda motorsuz teknemin
esen yelle
seyrimi seçtim.
rüzgarımı seçtim.
toprağımı, suyumu, ölümü seçtim.
Nadir Sayın /Hollanda
2. Mansiyon:
Berlinde sevdalı akşamlardan bir akşam..
gecenin karanlığıyla birlikte,
çökmüş şehrin sarhoş caddelerine yitik aşkların ağır vebali..
herkes payına düşen acıyla,
çekilmiş en kuytusuna vefasız sevgiliden kalan hüznün..
bir ben kalmışım tam ortasında
gözü yaşlı, kimsesiz kaldırımların..
bir ben..
berlinde sensiz akşamlardan bir akşam..
parlak hayallerin çıkmaz sokaklarında
satılırken sevdamız ekmek arası köfte gibi
delikanlı yüregimin en çocuksu anlarında
gül kokulu öpücükler kondurmuşum
sevgilinin kırmızı rujlu dudaklarına..
bir an kayboluyor, göremiyorum diye
lanet yagdırmışım kirpiklerimin her kapanışına..
yukarda Allah şahidim, tek onu sevmişim
tek onu..
bilemeden,
damarlarında ihanetin namussuz bir kurşun gibi devriye gezdigini..
berlinde sensiz akşamlardan son akşam..
indirmişim artık perdeyi
son sahnesine kaybolan hayatımın..
ve yalan aşkların üçüncü sınıf karakter oyuncusu edasıyla
kesmişim rolümü..
keserken bilegimi en ince yerinden..
elveda diyemeden,
seni seviyorum diyemeden,
bitmişim..
09.04.2007 Berlin
Bülent Özcan/Almanya
3. Mansiyon:
YAZMALI KADINIM
Ayrılık, bana koydu kadınım,
Buralar dar geliyor.
Sarı çiçekli yazman vardı ya hani?
Hala onunla yatıyorum geceleri, koynuma sararak.
Kaç sene oldu,
Gurbet artık çakilmez oldu kadınım.
Nefes alamaz oldum buralarda
Yanımda olsan, kınalı ellerinle çorba yapsan bana
Mis kokulu kızım boynuma sarılsa...
Öyle gözümde tüttünüz ki artık yoruldun, bunaldım
Benim eli kınalı, yazmalı kadınım
Orada hava çok soğuktur şimdi
Her yer buz tutmuştur, çatılar dahi.
Ben olsam orada, sıcacık çay demlerdin,
Sobaya da koyardın kestaneleri.
Burada ecnebiler bir başka kadınım
Ellerinde içki bardakları,
Kadınları desen süslü püslü, kısa entarili
Seninse o güzel yüzün doğuştan boyalı...
Karşıma geçip gülüyorlar böyle deyince
"Dünya güzeli mi kadının?" diyorlar, "göster resmini"
Ben yalan mı söylüyorum Kadınım?
Şimdiden, sana o hep istediğin bileziklerden aldım,
Boynuna gerdanlığı, kızıma kocaman oyuncak bebeği...
Artık, az kaldı kadınım, günleri saymaktayım
Bu hasret bitecek yetti yakında, yetti gayri.
Anama söyle, komşulara haber et şimdiden
Ayrılık, bu sene bitiyor kadınım,
Yaza oradayım...
DENİZ AYDIN/Avustralya
4. Mansiyon:
GURBET SOFRALARINDA
Gurbet sofralarında yetmişi buldu yaşım
Boğazıma dizilir lokma lokma her aşım
Damla damla ıslatır baş koyduğum yastığı
Uykusuz gecelerde acı sıcak gözyaşım.
Bir film şeridi gibi gözlerimin önünden
Geçer çok özlediğim sılanın silueti
Okşar solgun yüzümü bir anne şefkatiyle
Esin perilerinin bir dizeler buketi.
Uyanır belleğimde uyuyan tüm anılar
Görünür penceremden golunay ve yıldızlar
İçlerinden birisi şu sözleri fısıldar:
Samanyolundan geçer sılaya giden yollar.
Duyunca bu sözleri kırılır ümitlerim
Dökülür birer birer yorganımın üstüne
Ağırlaşır yorganım,yapışırım yataga
Samanyoluna küser,seslenirim sabaha:
O kadar uzak değil benim yurdumun yolu
Sevmem soğuk şakayı,üzmeyin Hasan kulu
Kanımın her damlası zaten özlemle dolu
Sılaya gidenlerin sabırdan geçer yolu
Hor görme sen gurbeti sılayı hiç unutma
Yeşeren fidanları sula,sakın kurutma!
Bilgi sonsuz kuvvettir,bu sözü hiç unutma
Dostluk hayat kaynağı,besle asla kurutma!
Gurbet sofralarında daha yıllar geçecek
Tükenecek ömürler,kuşaklar değişecek
Kaybolurken dolunay yıldızlarla beraber
Bana doğmayan güneş,belki sana gülecek...
HASAN ERKEK
Pforzheim
DEUTSCHLAND
5. Mansiyon:
HER DAİM BEYAZ
Parmak izim deniz.
Mavisi gri,sebepsiz.
Unutmadım ki,
Hatırlayayım,belki siz.
İzmit de,
Güneş tutulması.
Körfez,
Dikişi tutmamış pantolon yaması.
Hiç şikayet etmedin.
Görmedin bile.
Hep beyazdı rengin.
-Rengin,ruhundu senin-
Tadı tuzu kalmadı mevsimlerin.
Her sohbette kulağımdadır hala,
Üzerine yıllar koyup,
Konuştuğun,
Çocuk sesin.
-Sesin,ağabeyimdi benim-
Mecbur kalınan bir elveda,
Fay hatlarında rastlanmaz artık,
O ilk gençlik oyunlarına.
Heyecanla beklenmez oldu,
Ve boynu büküktür artık,
Hafta sonlarının da.
Tarifi zordu,
Ansızın gidişinin.
Hep güzeldi ismin.
-İsmin Mustafa idi senin-
Rihter ölçeği hesaplayamaz yokluğunu.
Tarafsız bir taraf değil ki,
Kalandan yapılan, giden yorumu.
Bir sarsıntıdan sonra kalan tek şey oldu,
Depreme dayanıksız alanda,
'sağlam' raporu.
Sakarya,gölcük,yalova,derince.
Artçıdır artık,
Hatırlanan çığlıkların uğultusu.
-İlle de senin kalbin-
Kalbin,
Üç gün iki gece ,
Göçük altında da,
Beyazdı senin.
Özhan Özdemir
Kıbrıs
Fuat Aslan/Amsterdam..
