Twee maten, twee gewichten in de interimsector
"Dit had nooit mogen gebeuren." "Zelfs wanneer het aanwervende bedrijf om deze voorwaarde heeft gevraagd, pleit ons dat niet vrij." Randstad wil de vacatures op de eigen website strenger controleren. Jan Denys, woordvoerder van Randstad, komt woorden tekort om lucht te geven aan zijn verontwaardiging. Aanleiding: de jobadvertentie op de website van Randstad die uitdrukkelijk vroegere werknemers van DAF uitsluit van sollicitatie. Discriminatie. Punt uit. Zowel de openlijke verontschuldigingen als de zelfopgelegde maatregelen zijn volkomen terecht.
Een wereld van verschil met de standpunten van diezelfde mijnheer Denys, nauwelijks een week geleden in Jobat van 2 oktober. In een dubbelinterview met Hubert Vanhoe van USG People schreeuwt hij zijn onschuld uit. Een undercover reportage van Volt toonde hoe zes op acht uitzendkantoren ingaan op de vraag van een klant om geen allochtone uitzendkrachten te selecteren. Discriminatie. Punt uit. Erger: geen alleenstaand geval zoals het DAF-incident maar systematische discriminatie. En nog sterker: het ging over discriminatie van allochtonen en dan gelden er blijkbaar andere regels.
In reactie op de Volt-reportage spelen de heren Denys en Vanhoe de kinderlijke onschuld. Op de vingers getikt door de juf. Met een pruilmondje wijzen ze naar de ander. Geen spoor van verontschuldiging of een mea culpa. Wat volgt is het slechtere bochtenwerk om elke verantwoordelijkheid af te wijzen. Laat staan dat ze maatregelen treffen om een dergelijke blamage in de toekomst te vermijden. Een zwarte lijst? Daar geloven we niet in. Strengere regels? Bwah, wishful thinking. Extra controles? Veel te moeilijk.
In plaats daarvan kaatsen ze de bal terug. Iedereen veegt voor de eigen deur! Intussen vegen ze wel volop het vuil voor de deur van "de allochtoon". Zij hebben niet de juiste werkattitude. Zij spreken onvoldoende Nederlands. Zij reageren agressief. En als wij ze dan eindelijk aan werk helpen, lachen zij ons uit in een taal die wij niet verstaan. En de uitzendsector? Die treft geen verwijt. Discriminatie? Geen sprake van. Kijk maar hoeveel allochtonen de sector te werk stelt. Vijftien procent van de uitzendkrachten zijn van allochtone afkomst. Ze zouden van blijdschap een gat in de lucht moeten springen en luidkeels halleluja moeten schreeuwen. Youssouf die elektriciteitskabels trekt in een villawijk. Irena die de aula kuist waar Jan en Leen hun universitair diploma behalen. Hun tweede klasse burgerschap is toch nog altijd beter dan eerste klasse burgerschap in hun land van afkomst? In deze onzekere tijden mogen ze blij zijn met onzeker werk tegen een laag loon.
De dubbele maat waarmee de heren Vanhoe en Denys beide gevallen van discriminatie wegen is helaas kenmerkend voor het huidige integratiedebat. Alsof alle problemen te wijten zijn aan een veel te "pamperend" links beleid. Discriminatie op de arbeidsmarkt? Discriminatie in de huisvesting? Groter risico op achterstelling in het onderwijs? Ach. Responsabilisering!
We vrezen dat de volgehouden onschuld van Vanhoe en Denys op veel bijval mag rekenen in de Vlaamse huiskamers. Daar onthaalt men de veroordeling van het DAF-incident door dezelfde heren wellicht ook op goedkeurend gemompel. Dat men intussen twee maten hanteert, laten we passeren. Youssouf en Irena schudden het hoofd en zien opnieuw hoe diepgeworteld de discriminatie in dit land wel is.
Wanneer leren we inzien dat discriminatie van allochtonen en integratie elkaar omgekeerd versterken? Discriminatie belemmert de integratie. En hoe langer de discriminatie aanhoudt, des te moeilijker het integratieproces. Als de uitzendsector dit niet wil inzien, moet minister Muyters de sector maar "responsabiliseren". Twee heel concrete mogelijke stappen om structurele discriminatie uit de interimsector te krijgen zijn het invoeren van een praktijktest voor alle potentiële sollicitanten en een zwarte lijst voor discriminerende klanten. Denken, durven,…
Pieter De Schepper is stafmedewerker bij Uit De Marge vzw
