Katleen De Ridder, mediaspecialist van het Minderhedenforum, maakt komaf met het negatieve beeld dat van etnisch-culturele minderheden wordt geschetst. In haar boek 'De witte media' legt ze uit welke rol de media hebben bij de integratie van deze minderheden. 

Volgens het boek, dat op 26 oktober werd voorgesteld aan het grote publiek, is het imago van etnisch-culturele minderheden er de voorbije jaren enkel op achteruit gegaan. Uit een Ipsos-studie blijkt dat één Belg op drie sceptisch staat tegenover intercultureel samenleven. Uit een studie van de KULeuven blijkt dat 46 procent van de Belgen negatief staat tegenover moslims. Vreemd daarbij is dat mensen die vaak in contact komen met minderheden eerder positief staan tegenover deze mensen. Vraag is dan waar die negativiteit vandaan komt. Volgens communicatiewetenschappers zijn de massamedia de belangrijkste bron van informatie, daar waar persoonlijk contact ontbreekt.
 
Slecht nieuws

De witte media heeft als ondertitel: "of waarom 'allochtonen' altijd slecht nieuws zijn." Het woord allochtonen zet De Ridder niet zomaar tussen aanhalingstekens, ze wil immers af van de reflex om iedereen met een migratie achtergrond onder een zelfde noemer te plaatsen. "Allochtonen zijn trouble" stelt Luc Van der Kelen, politiek commentator van het Laatste Nieuws. "Wanneer ze iets fout doen is dat nieuws. Positief nieuws kan eens gebracht worden maar als het niet op de maatschappelijke agenda staat wordt dat moeilijk." Door etnisch-culturele minderheden steeds, op negatieve wijze, als allochtoon te bestempelen in de media, heeft het woord een  negatieve connotatie gekregen. Hierdoor krijgt een hele bevolkingsgroep een negatief etiket opgeplakt.  "In veel situaties is de afkomst niet van belang," zegt journalist/columnist Tom Naegels (De Standaard), "toch wordt er keer op keer naar verwezen, hierdoor ontstaat de negatieve bijklank."
 
Tewerkstelling

Volgens De Ridder zijn er in Vlaanderen 18.000 tewerkgestelden in de media. "Daarvan heeft slechts 1% een migratie achtergrond."  Er zijn al verschillende initiatieven ondernomen om dat aantal te verhogen. Onder Tony Mary richtte de VRT een cel diversiteit op. Er werden betaalde stages georganiseerd waarbij etnisch-culturele minderheden het métier onder de knie konden krijgen.  Deze initiatieven lijken nu wat te verwateren. Van der Kelen is daarom voorstander om een quota in te voeren. Ook de overheid zou hier een grote rol kunnen in spelen.
 
Aanbod

"De media in Vlaanderen moeten er voor alle Vlamingen zijn", stelt het kabinet Media. "Het huidige media aanbod spreekt niet iedereen aan," reageert De Ridder, "het gaat dan zowel over het harde nieuws als over entertainment." In haar boek besteed ze heel wat ruimte om dat fenomeen uit te spitten. Op de Vlaamse televisie komen te weinig acteurs met een migratie achtergrond aan bod. Als ze wel meespelen worden ze al vaak in stereotiepe rollen geduwd. De etnisch-culturele minderheden kunnen zich zo niet identificeren met de spelers en haken sneller af. In pakweg Nederland staan ze daar een heel stuk verder in. Diversiteit in het aanbod is niet alleen positief voor de etnisch-culturele minderheden, het draagt ook bij aan een correcte perceptie van de gehele maatschappij.
 
© 2010 – StampMedia – Karen De Bruyn