Eski PS Başkanı, yeni Belçika Federal Başbakanı Elio Di Rupo’da saplantı halinde bir düşünce mevcut : Flaman partileri zor durumda bırakmamak.
Kendisi Başbakan olunca PS’in başına ‘emanetçi’ bir başkan getirildi.
Ama herkes biliyor ki ruhani lider, ‘büyük reis’ o.
O ki Başbakanlık koltuğuna yerleşti, kendisini sağlama aldı, istikrar adına Flaman milliyetçiler, yani N-VA, iktidardan ve başbakanlıktan uzak tutuldu, ama Valonya’nın büyük partisi PS sessizliğe gömüldü...
Şimdi sadece Kuzeyin veya Güneyin liberal partilerinin, Open Vld ve MR’in, sesleri duyuluyor !
Bu partiler de kendi aralarında veya kendi içlerinde dalaşsalar da, müktesep sosyal hakları kemirmekle meşgûller...
Kimin ağzından çıktığına göre anlam kazanan istatistiki verilerle bilgi kirliliği yaratıyorlar...
İşin garibi AB’de ve Belçika’da uygulanan istatistik kriterleri birbirini tutmuyor.
Başbakan AB nezdindeki mevkidaşları veya Devlet Başkanları ile tanışadursun veya Fransa’da Hollande’ın cumhurbaşkanlığı seçiminde Jacques Delors’un kızı Martine Aubry ile birlikte amigoluk yapadursun, Belçika’da sessizliğini korumaya devam ediyor...
O susunca partisi de konuşamıyor ve parti içinden eleştirel çatlak sesler çıkmaya başladı bile...
Belki de yetersiz olan Flanmanca bilgisine güvenemiyor...
***
Peki Başbakan ne gibi hatalar yaptı?
Hataların biri gün gibi aşikâr.
Şikago’daki NATO zirvesine hükümete tahsis edilen Airbus uçağında yer olmasına rağmen, o ticari bir uçakla birinci mevkide uçmayı tercih etti.
Halktan fedekârlık ve kemer sıkma bekleyen bir Başbakana bu lüks yaşam görüntüsü yakışmadı...
Halbuki sebep çok basit : Normal sekiz saat uyku uyuyup zirevde dinç olmak adına, saat farkından dolayı, bir gün önce gitti...
Bir iletişim hatası yaşandığı kesin.
***
Başka bir hata : Kabinesi yavaş ve kötü çalışıyor deniliyor.
Yapılacak işler çok fazla, dosyalar son derece karmaşık.
Ekim 2012 de belediye seçimleri yapılacak, aday listeleri yavaş yavaş açıklanıyor ve seçim kampanyası yakında başlayacak.
N-VA çok iddialı ve daha şimdiden 2014 genel seçimlerine hazırlıyor...
İlk amacı Anvers Belediye Başkanlığını Flaman sosyalist s.pa’dan almak...
Kum saati yavaş aksa da belli bir süre sonra daha hızlı akacak...
Siyasetçiler gergin ve stresli.
Bart De Wever Flaman koalisyon partilerinin en ufak bir hatasını kolluyor.
Elio Di Rupo ise zor durumda kalacak Flaman partisinin, veya partilerinin, iktidar koalisyonunu terk etmelerinden çekiniyor.
O nedenle Elio Di Rupo Flaman partilerini rahatsız etmek istemiyor.
Eğer iktidar koalisyonunun Flaman partileri belediye seçimlerinde N-VA’ya karşı hezimete uğrarsa, koalisyonun devamı neredeyse imkânsız hale gelecek.
***
Bu durum Başbakanın kendi partisi içinde sorun yaratıyor.
Partinin emanetçi başkanı Thierry Giet parlamentoda hâlâ PS grup başkanı.
Bu ünvanı ile hükûmeti desteklemek mecburiyetinde.
O nedenle Başbakanın gölgesinde görünürlüğü neredeyse sıfıra yakın...
Hem iktidar ortağı, hem de Başbakan’ın partisinin başkanı olunca ‘susmaya mahkûm gibi’...
Durumun farkında olan MR başkanı Charles Michel ‘eleştiriler çalışma ahengimizi bozar, halbuki ne derlerse desinler iyi çalışıyoruz’ mesajı veriyor.
Örnek olarak şu ana kadar yapılanları sıralanıyor : Emeklilik reformu bitti, Devlet reformu şantiyede, kalkınma plânı incelemede, enerji fiyatları ve bütçe dizginlendi...
Parti başkanını sevenler de var.
Göründüğünden çok daha iyi işler kotarıyor diyorlar.
Parti yerel örgütlerine giderek halkla bütünleşiyor ve partiyi seçimlere hazırlıyor diyenler var...
Ve kendisini sade, kompetan ve açık sözlü buluyorlar...
***
Fakat herkes o kadar sabırlı değil elbette!
PS’in eski tüfeklerinden, bir dönem önceki Brüksel Federasyonu Başkanı, Molenbeek-Saint-Jean Belediye Başkanı, sevmeyenlerin ‘Stalinci’ lâkabını taktığı, açıksözlülüğü ile tanınan Philippe Moureaux, günlük De Morgen gazetesinde çıkan haberde şöyle diyor : ‘Partimiz hükümetin politikası arkasına saklanıyor, bu böyle olmaz. Parti güçlü olduğu alanlara dönmeli. Acele olarak iyi yaptığımız işlere dönmeliyiz. İnsanların PS’in anti-sosyal siyaset yürüttüğüne inanmalarını kabul edemeyiz Birşeyler yapmak zorundayız. Oturup hükümeti alkışlamaktan vazgeçmeliyiz.’
Bu kükremenin ardından, Brüksel Federasyonu Başkanı, Evere Belediye Başkanı Rudy Vervoort ‘PS’in sesi kısık’ diyerek kendisine destek verdi.
***
Bu çıkışlar sosyalist bakanları rahatsız ediyor.
İçerde konuşmadığı, bu beyanların partiyi zayıflattığı, zaten kendisinin de fazla birşey temsil etmediği, elinde kala kala sadece Molenbeek-Saint-Jean Belediyesi kaldığı, mevcut başkan Thierrey Giet’in işini zorlaştırmak yerine kendisine destek olması gerektiği dillendiriliyor.
Şimdiden belli ki belediye seçimleri akabinde parti içinde hesaplaşma yaşanacak.
PS 14 Ekim seçimlerini kaybederse partinin solunda Mélenchon etkisi yaşanmasından çekinenler var.
Hatta PS’te başkanlık seçimlerinin gündeme geleceği düşünülüyor.
Di Rupo sonrası dönem yaşanır mı ?
Partinin başına neden Laurette Onkelinx gibi güçlü, tecrübeli, hukukçu, Başbakanı ve hükümeti eleştirme cesaretine sahip birini bırakmadı da emenetçi Thierry Giet’i seçti ?
Mevcut hükümetin Sağlık Bakanı hükümet içinde de olsa hoşuna gitmeyen durumlarda eleştirilerini söylemekten çekinmiyor, ama dışarıda Başbakan’ın kılına dokunulmuyor.
Elio Di Rupo’ya yönelik eleştiriler mi?
Laurette Onkelinx’in buna tepkisi Fransızca aynen şöyle : ‘On ne jette des pierres que sur un arbre qui porte des fruits.’
Nerdeyse Türkçe ‘Meyveli ağaç taşlanır’atasözünün tercümesi.
Aman Flamanlar kızmasın, koalisyon bozulmasın.
Bu arada halkın çoğunluğu kriz döneminde ağacın meyvelerini beklemeye devam ediyor.
Hamsi kavağa çıkınca olmaz inşallah...
(Traduction : J’espère que ce ne sera pas lorsque l’anchois sera monté sur le peuplier...)
Yakup Yurt ©
Brüksel, 25 Mayıs 2012
Not : Bu makaleyi dün La Libre Belgique gazetesinde çıkan bir yorumdan esinlenerek yazdım. (Y.Y.)