Zerrin Yıldırım 
  
KKTC'de eğitim gören bır üniversite ögrencisi olarak başımdan geçen tatsız olayları size aktarmak istiyorum.

Dogu Akdenız ünıversitesi her zaman tercihlerim arasından olması gereken en öneli üniversiteydi benim için. ÖSS'yi kazanıp DAÜ'yü tercıhlerim arasında yaptım yerlestırmeler açıklandığında DAÜ'yü kazandığımı görünce çok sevinçliydim. Benı en fazla etkileyen sayın rektör hanımın konusmaları oldu.

Öncelerden beri Kıbrıs'ta gelmek ve en önemlisi Kıbrıs'ta okuyabilmek hayalimdi ve bu hayalimin gerçek olması muhteşem bir şeydi. Kıbrıslıları, yavru vatanımızda yaşayan kardeşlerimiz olarak görürdüm. Fakat bu kararım artık değisti. Kıbrıs'a geldim, okumaya başladım. Bir aileden yardım alıyordum o yardım kesilince zor durumda kaldım okuyamayacağım kaygısı beni çok korkutuyordu. Okul taksitini ödeyemeyince üniversite de bazı yerlere başvurdum, fakat hiçbir sonuç çıkmadı, çok umutsuzdum.

En son rektör hanımla konuşmak olduğunu düşündüm zor da olsa rektör hanımla konuştum. Kendisi beni ögrenci işleri müdürü Sayın Hüseyin Ünsal Yetiner'in yanına gönderdi ve git sana yardım edecek sonra bana gel dedi. H.Önsal Yetiner'in odasına gittim, kapıyı açmamla birlikte bana önce aşşağılacı bir bakışla baktı ve daha durumu izah etmeden ben aşağılamaya, onurumu, şahsiyetimi, haysiyetimi kırıcı hareketlerde ve sözlerde bulunmaya başladı. Ağlayarak rektör hanımın yanına gittim. Rektör hanım bana ögrenci işleri müdürü hakkında dilekçe yazıp yarın getirmemi söyledi. Dilekçeyi yazdım ve rektörlüge gittim.

Başıma müdürler toplandı ve dilekçeyi vermemi söylediler, ısrar ettiler. Rektör yardımcısı olan Kadir Bey ısrar etti, bir kez daha düşün, uzlaşalım, Hüseyin Bey de çok üzüldü, çok pişman gibi sözler söyledi. Hüseyin Bey sana asistanlık verecek, yardım edecek gibi sözlerle Rektör hanımın yanına inmemi engelledi.

Ağlayarak binadan çıktım, peşime gelerek Zerrin, yemeye gidelim diye ısrar etti, fakat kabul etmedim, etmeyince bana diklendi ve seni Hüseyin beyle yüzlestirecegim, sana hakaret etmemistir vb. Kelimeler kullandı. Yüzleştirin, benim kimseden korkum yok dedim sürekli bana vaatlerde bulundular sonunda bir toplantı yaptık, Hüseyin Beyle beni yüzleştireceklerdi, fakat toplantıya Hüseyin Bey gelmedi. Yalan söylediler, bana hiçbir şekilde yardım etmeyeceklerini vb. Kelimeler söylediler. Bende toplantıdan çıktım ve daha sonra dilekçemi rektör hanımın sekreterine bıraktım

Dilekçeme hala hiç bir yanıt alamdım. Yavru vatan üniversite yetkililerinden aşagılayıcı sözler ve yalanlar duymaya gelmedim. Yaşadıklarımı sizlerle paylaşmak istedim.
 
İlginiz için teşekkür ederim