1960'lı yıllarda Belçika'ya misafir işçi statüsünde gelen Türk işçileri için sıladan bir türkü dinlemek hayat demekti. Yapılan ilk evlilikler, düğün, eğlence ve bayramlarda başladı her şey. Sayıları çok azdı. Onlar hep aranan insanlardı. Bazen kilometrelerce yol katedip insalanları neşelendirmişler, eğlendirmişlerdi.
İsmail Erdoğdu, yıllar önce tanımıştı Kör Babayı. Kör Baba'nın asıl adı Mustafa Baki idi. Arkadaşları onu hep Kör Baba olarak bildiler. Ona saygı gösterdiler. Çünkü o Anadolu'yu anlatan binlerce şarkı, türkü ile onlara hep kültürlerini, geleneklerini canlı tutan sevinçler, neşeler yaşatmıştı. Kör Baba, İsmail Hoca ile bir etkinlikte tanışarak sılada aynı kaderi paylaşan iki Türk genci olarak birlikte saz çaldılar, türkü söylediler. İşte kendi ifadeleri ile geçmişte yaşananlar.
İsmail Erdoğdu:
Kör Baba olarak tanıdığımız Mustafa Baki arkadaşımı burada tanıdım. İkimizde Belçika'ya çalışmak için gelmiştik. Zamanla her konuda ihtiyaçlarımız oluyordu. Belçika'da günler ilerledikçe insanlar düğünler, geceler yapmaya başladı. Türkiye'de edindiğimiz müzik bilgisi ile yıllarca insanlarımıza hizmet etmek amacıyla oradan oaraya koşuşturduk.
Kör Baba'nın oğlu Hıdır Baki ile de saz çaldım. Şimdi torunu Alican Baki'de Music Club üyelerimizden biri. Zaman zaman torun Alican ile birlikte de saz çalıp türkü söylüyorum. Bu durum benim için çok büyük mutluluk.
Kör Baba(Mustafa Baki)
Ben Belçika'ya 1963 yılında ikinci gurup ile gelen maden işçilerinden biriyim. O zaman 32 yaşındaydım. Mart ayında işe başlamıştım. Bizim için o zamanlar en ağır şey gurbet elde sevdiklerimizden uzak olmaktı. Duygularımızı ilk günlerde kaldığımız lojmanlarda arkadaşlarımızla birlikte türküler söyleyerek geçiriyorduk.
İsmail Hoca ile 1965'de Liège şehrinde Palais De Congrès'de yapılan Türk gününde tanıştık. Arkadaşlığımız günden güne gelişti ve yıllarca bir çok etkinlikte birlikte saz çalıp, türkü söyleyip insanlarımıza kültürlerini yaşattık.
Belçika'da uzun zaman yalnız yaşadım. Zamanla geri dönmemizin zorluğunu anlayınca çocuklarımı buraya getirdim. Üç çocuğum vardı. Bunlardan ortancası Hıdır benim babam ve amcam'dan öğrendiğim müzik bilgisine heves etti. Şimdi bizim o zamanlar yaptığımız işi o torunum Alican ile birlikte yapıyor.
Benim Türk halk müziği yanında Sanat müziğine de özel ilgim var. Türk halk müziğine temel olan halk ozanlarımızın sözlerine hayranım. Büyük ozanlar arasında Aşık Veysel, Pir Sultan Abdal, Davut Sulari, Aşık Daimi, Ali Ekber Çiçek, Aşık Beyhani gibi kültürümüzün değerli temsilcilerimizden derlenen türküleri ezbere biliyorum. Artık bayrağı torunum Alican aldı. İnşallah o bizden daha başarılı olacak.
Oğul Hıdır Baki(Hıdır Baba)
Oğul Hıdır 47 yaşında. Saz çalmayı babasından öğrenmiş. 15 yaşından itibaren babası ile birlikte gittiği düğün, eğlence ve gecelerde onun satını öğrenmeye çalışmış. Hıdır Baki Türk halk müziğine olan ilgisinin Atalarından geldiğini söylüyor. Dedesi, büyük amcasıda saz, keman, ve cüra çalarmış.
Oğul Hıdır Baki'ye arkadaşları halk müziği konusunda büyük bir ustalık göstererek icra etmesi sebebi ile ona Hıdır Baba demişler. O şimdi büyük bir gurur ve onurla oğlu Alican Baki'yi dinliyor.
Torun Alican Baki.
Alican Baki babası ve desinden çok şey öğrenmiş. O sazın ve sözün hiç eksik olmadığ bir ailede sevgi ile büyümüş. Gün gelmiş yolu birçok Türk gencinin olduğu gibi onunda Beringen Music Club'e çıkmış. Alican şimdi bir çok diğer arkadaşı gibi Music Club'de bilgisini derinleştirmeye çalışıyor.
Alican Baki şimdi tek başına bir gecede insanları doyasıya eğlendirecek durumda. Alican saz ustalığının yanında çok iyi piyanoda çalıyor.
Music Club başkanı idmail Erdoğdu'nun arşivinden bir kesit..
