Anvers Belediye başkanı Patrick Janssens'ın (SP.A) ortaya koyduğu yabancılar için evlilik yaşını yükseltme tartışması soruna çözüm değildir. Belçika'da yaşayan gençlerin Türkiye'de veya Fas'ta yaptığı evliliklerin bir kısmının uzun ömürlü olmadığını uzmanlar boşanma istatistikleriyle ispatlıyorlar. Yeni eşlerin geldikleri Avrupa ülkerine ayak uydurmaları, o ülkenin diline hakim olmaları ve uyum sağlamaları hayli bir zaman alıyor. Bu çiftlerin çocuklarının eğitimi ve geleceği de, anne veya babanın Flamanca'ya tam hakim olamamasından ve Avrupa'daki gelenek ve görenekleri ve değerleri tam kavrayamamasından dolayı, birşekilde ipotek altına alınmış oluyor..
 
3. hatta 4. kuşak çocuklarımız büyük bir dil yetersizliğiyle ilkokula hatta anaokuluna başlıyorlar. Bazı yavrularımız bir kelime Flamanca bilmeden eğitim hayatına başlıyorlar. Bu çok vahim bir durum. Bazı gelin ve damatlar çok ağır fedakarlıklar yapsada, yine de dil sorunu, ayrımcılık, ve yaşam sorunlarıyla karşı karşıya kalıyorlar. Bu sorunlara Türk toplumu olarak duyarlı olmak ve çözüm bulmak zorundayız...
 
Popülist bir yaklaşım
Jannsens Türkiye'de ve Fas'ta yapılan evliliklerin ekonomik sebeplerden dolayı ve ailelerin (baskıcı) geleneklerinde bulunduğu için ortaya çıktığını ileri sürüyor. Ancak bu çok popülist bir yaklaşım. Aşırı sağ partiler Vlaams Belang ve Lijst Dedecker (LLD) aslında aynı şeyi yıllarca söyleyip duruyorlar. Janssens aslında evliliği zorlaştırmakla Belçika'nın ve Avrupa'nın kapılarını Türkiye ve Fas gibi ülkelerden gelen gençlere kapatmak istiyor. Böyle bir yaklaşımı doğru bulmuyorum.
 
Demokratik bir ülkede vatandaşlar istedikleri eşlerle evlilik yapabilirler. Bu konuda devlet kısıtlayıcı girişimlerde bulunamaz. Evlilik konusunda insanların hürriyetleri sadece kamu düzenini bozma gerekçesiyle ve kanun ihlaline dayalı olarak kısıtlanabilir. Kaldıki böyle bir yasa evrensel insan haklarına aykırı bir uygulama olacaktır.  
 
Sorunun çözümü evlilik yaşının yükseltimesinde değil, "import-ithal" gelin ve damatların daha iyi bir şekilde Avrupa'daki yeni hayatlarına  hazırlanmalarındadır.  Belçika'daki 2003'ten bu yana uygulanan uyum kursları bu konuda mesafe katedilmesi için büyük bir fırsattır. Bu kurslara ara vermeden devam etmek gerekiyor. Ülkeye yeni gelen Türk gençlerinin bu kurslara katılmaları kendi çıkarları içindir.