Yine bir anneler gününde, 
Hasretin üstümde, 
Özlemin burnumda bir sızı, 
Beni anlaman, beni tanıman bile 
Seninle gitti... 
Kendimi sözlerinde ararken 
Resimlerinde 
Ve resimlerdeki bakışlarında buldum. 
Verdiğin enerji güç kaynağım, 
Güvenin ümit ışığımdı. 
Bakışlarını özledim, 

Çünkü; 
Bakışların ümidim, 
Bakışların geleceğimdi..... 
İşte o bakışlardan yoksun 
Ama onların hayaliyle 
Geleceğe yürüyorum. 
Ruhum seninle konuşurken 
Kelimeler içimde 
Kalbime gömülüyor. 
Hasretin çoğalıyor, 
Acizliğim büyüyor. 
Bana verdiklerini 
Geri alamadın. 
Hissetiklerim anlamlı, 
Düşüncelerim öksüz kaldı. 
Yıllar geçtikçe 
Sana olan ihtiyacımı,
Özlemimin büyüklüğünden anlıyorum. 
Anadilim; 
Anamı ifade etmeye yetmiyor. 
Gidişindeki üzüntüm 
İçimde gömülü kaldı.      
İşimde senden ilham alıyor, 
Başarının sana bir borç 
Olduğunu biliyorum. 
İşte bu fırtınalar, 
Bu arkası kesilmeyen dalgalar, 
Hepsi bana seni anlatıyor. 
Anlatıyor anneciğim 
Anlatıyorda yetiyor mu? 
İçimde o kadar yer etmişsinki 
Anlatmakta bile zorlanıyorum. 
Cümlelerm yarım kalıyor , 
Üç noktayla tamamlıyorum. 
Doğum günümü sorardım, 
' Kuzularla doğdun' derdin . 
Şimdi her kuzuyla yeniden doğuyor, 
Her doğuşta seni arıyorum. 
Seninleyim anneciğim, 
Seninleyim. 
Zaten vedalaşmamıştıkki !!! 

Tüm annelere armağan olması dileklerimle....
                                                     Kemal Cengiz