Merhaba Gündem okuyucuları,

Günlerdir yapılan bütün uğraşılar sonuç vermedi, Belçika akı ve karasıyla yine Kralı'nın yolunu tuttu.Tuttu tutmasına ama ülke geneline bakıldığında herşey güllük ve gülistanlıkmış gibi bir tablo şeklinde gözüküyor.
 
Doğrusu öylemidir, bende bilemiyorum. Bildiğim ve düşündüğüm şey, acaba ülkemizde bu durum yaşansaydı felaket tellallerının ekmeğine yağ sürülmesi olurdu herhalde.

Neyse her zamanki gibi bunlar bizi aşar diyelim ve gelelim esas konumuza.
 
Bu Cumartesi günü bir münasebet sebebiyle Neerpel'te gittim. İlk kez gördüğüm bir durum, adeta beni şaşırttı. İçimden "vay be bu ne biçim ve hassasiyet" diye kendimce hayıflandım. Gördüğüm, şehir merkezindeki arabalar için yapılan parklarda, özenle yapılmış engelliler parkının hemen yanında, bildiğimiz çocuk emziği ve arabasıyla yere çizilmiş resimden anlıyorum ki, burası da hamile bayanlar için tahsis edilmiş.
 
Birden, bu yaz döneminde izindeyken şahit olduğum bir olay geldi gözlerimin önüne.Yeterli parası olmayıp da, bildiğimiz normal hastahanelerin birisinde tedavi gören engelli bir hastanın muhatap olduğu o olay insanlık dışıydı. Engelli olan bu hasta tekerlekli sandalyeden sesleniyordu görevlilere. "Ne olur çabuk gelin daha sabrım kalmadı "diyor. İlgilenen yok, sesi duyan görevliler umursamazlıktan gelerek kulak ardı yapıyorlar çağrıya. Bir zaman sonra ağlamaklı bir sesle sesleniyor ve dayanamayıp yöneliyorum sesin geldiği yere. Yanına geldiğimde gözlerime inanamıyorum, engelli arkadaş tuvalet ihtiyacını giderebilmek için tekerlekli sandalyeden yere düşmüş. Elimizden geldiğince yardımcı oluyoruz ve görevlileri derhal işlerinin başına çağırıyoruz.
 
Maalesef insanlık onuru ülkemizde ayaklar altında. İşleri tıkırında olanlar ise yine malı götürenler.

Bahsettiğim bu olaya maruz kalan arkadaşla ertesi gün sohbet ediyoruz. Önceleri utanarak kendinden bahsediyor, ama sonra rahatlıkla konuşuyoruz. Konuşmamızın arasında ki bir söz dikkatimi çekiyor. "Allah razı olsun Şükriye abladan "diyor. Evet bu Şükriye abla, tanıdığımız Şükriye ZEVNE abla.

Kendisi, Doğuş Engelliler Derneği yönetim kurulunda ve güzel çalışmalara imza atmış birisi. Sadece o değil, derneğin bütün yetkililerinden Allah razı olsun. Bu uğurda canla başla çalışıyorlar ve yapmış oldukları bu anlamlı çalışmalarla her yerde kendilerinden söz ettiriyorlar. Bilhassa Türkiyedeki olumsuz koşullarda yaşayan insanların hayır dualarını alıyorlar.
 
Aynı çalışmaları sürdüren Hayatla Elele yöneticilerindende Allah razı olsun.
 
Bugün 3 Aralık Engelliler günü,
 
Sayın okurlar, onları engelli diye bir kenara itip kakmayalım. Elimizden geldiğince yapacağımız yardımlarla özgürlüklerini onlara yaşatalım. Ayrıca yapacaklarımızı 3 Aralıkla sınırlandırmayalım.
 
Saygılarımla
Ayhan ALİUSTAOĞLU