Nasrettin Hoca tenceresini Sivrihisar'da kaybetmişti. Bu kapaksız tencereyi Belçika'ya gelen bir Emirdağlı işçimiz çorbamı kaynatırım, biraz para artırırım ve sonra beş on dönüm tarla alır geri dönerim demişti. Kırk yıldır bir türlü tenceresini kaynatamadı. Çünkü kapağı yoktu. Kapak Akşehir'de Nasrettin Hoca'nın elindeydi.
Nasrettin Hoca Belçika'ya nasıl gelecek. Bunun tek yolu heykel şeklinde getirilmesiydi. Kalıbını döktürdü. Eşeğini de unutmadı. Petrol fiatlarının, taşıt sigortalarının , sürat sınırını aşanlara verilen cezaların yüksek olduğunu yazın gelen Avrupalı Türkler'den dinlemişti. Avrupa'da hemşehrisi yoktu. Ama tanıyanı çoktu. Uçak fobisi olduğu için karayolunu tercih etti. Bizim ülkemizde canın patlıcandan ucuz olduğunu bildiği için dörtten fazla tekeri olmayan arabayla buradan dışarı çikmam dedi. Saydılar TIR'ın onaltı tekeri vardı. Bindirdiler TIR denen alamete. Böylece Hoca Eşeğin değil de eşşek ambleminin kullanıldığı belediyeye geldi.
Bu belediyenin adı Schaerbeek mi neymiş. Bir depoda yıllarca aç susuz beklettiler. Eşşeğine yeşil çimeni değil kuru otu bile bile bulamadığı için Türk dükkanlarından marul ve Fas'lı kara kardaşlarımızdan nane alarak bilfiil oruçla yıllarını geçirdiler. Bu arada partilerin seçimler için oy telaşı başlayınca Hoca'dan akıl sormak için bir deponun kapısını çaldılar. Hoca burda yokum dese de inanmadılar. Eşeği anırınca "bak hocam eşeğine mi inanalım sana mı" dediler. O da mecburen ortaya çıktı. Hoca siyasetçiler için konu mankeni olmuştu. Kimi Hocayı sevmişti, kimi eşeğini. Oysa Hoca yalnızlıktan bıkmış, yaşına uygun ve oturması olan Eşek Nine'yi sevmişti. Kimselere bişey diyemedi. Aşkını dağlara gömmek istedi. Dağ bulamayıınca kanala attı.
Günlerden bir gün kaldığı deponun kapısı açık bırakılmıştı. Belçika'da kaçana uçana suçlu da olsa polis pek karışmaz. Fehriye kaçtı mı, uçtu mu veya uçuruldu mu bilinmez. Derken azılı biri de Anvers'te görüldü Hoxha adında. Derken on yıl hapis cezası alan iki yıl sonra hafta sonu izni alan, hatta Töbe töbe adı da Muhammed olan Faslı Carjacking'ci bulunamadı. İşte bundan güç alan Hoca eşeğine bindi. E 40 otobanına ters yönden girdi. Gece saat bilmem kaçtı. Aya baktı. Buluttan gözükmüyordu. Otoyol ışıklıydı. Burda ne çok aydede var dedi. otoban ışıklarını eski aylardan kestiği yıldızlardan yaptığını zannediyordu. Oysa o yıldızdar Türkiye'de popstar yıldızları olarak tv proğramlarında ışıklandırmada kullanılıyordu. Yoldan geçen arabalar biraz yavaşlıyor. Nasrettin Hoca 'nın eşeğine el sallıyorlardı. Hoca, eşeğe ters bindiği için el sallıyanlardan dikiz aynasına bakanlar onun bu selamı aldığını görüyordu. Bazıları otobanda gördükleri eşek yüzünden Hocaya el, kol ve parmak işareti yaptılar. Hoca da onlara aynı şekilde karşılık verdi. Bu arada üstünde mavi çizgili ışığı yanıp sönen bir araba gelip Hoca'nın eşeğinin önüne durdu. Baktılar önde plaka yok. Arkada da yok.
Sonuç olarak Eşeğe ters binen hoca ağır hatalı bulundu. Ayrıca otoyolda çokaz bir süratle gittiği için trafiği aksattığından dolayı en az üç çeşit ceza yazacaklar. Gel araya ifadeni alacağız dediler. Gitmedi. Eşeğine deh dedi. Eşek yürüdü. Eşeğin yürümesi ile polislerin ateş etmesi arasındaki süre birkaç saniye sürdü. Tunçtan yapılan heykel tınmadı bile. Tunçtan olmasam beni öldüreceklerdi. Ucuz kurtuldum dedi. O gece boş durmadı . Bir dernek başkanı vardı. Adı bizde saklı Onu aradı. Geçici bir plaka taktırdı. Plaka SOY 810 yazıyordı. Sana Oy Yok 8 ekim seçimleride diye yorumladı. Aslında adaylar için bir çuval mavi boncuk getirmişti. O kadar çok aday vardı ki mavi boncukların herkese yetmediğini anlayınca bu işten vazgeçti. Ben listede kayıtlı değilim. Seçme, seçilme hakkım yok. Onun için size oy yok 8 ekim 2006 seçimlerinde dedim.
Adaylar derin nefes aldılar. Yalnız Hoca tencere'nin kapağını kime vereceğini bilmiyordu. Onu basın yayın ve mahalle kadınlarının kodu dedileriyle dedikodu olarak kapağın sahibini bulmak için girşimlerini başlattılar.
Selam sevgilerimizi kabul ediniz.
Recep Cırık ( jeton mizah dergisi)
