Özgür Balcı etnik kökene dayalı oy kullanma hakkında oldukça ilginç bir yorumda bulunmaktadır.

Özgür Balcı Kamu Yönetimi bölümü mezunu ve Gent şehrinde ikamet etmektedir.

Özgür Balcı'nın Standaard gazetesinde yayınlanan "Etnisch stemmen is niks nieuws" adlı makalesi üzerinde oldukça düşünülmesi gereken gereken bir etnik siyaset analizi.

Son günlerde tam bir traji-komik seçim hikayesine dönüşen Brüksel Türkleri ve adaylarının durumu özel olarak ele alınmalı ve siyaset labaratuarında incelenmelidir.

Özgür Balcı Türkler'in yoğun olarak yaşadığı bölgelerde yaşanan siyasi sürece sosyolojik açıdan küçük bir projeksiyon yapmış.

Lütfen dikkatlice okuyunuz.

Etnisch stemmen is niks nieuws

HET kan toch niet dat de lokale pitabar wordt volgeplakt met affiches van één allochtone kandidaat of één partij? Er bestaat een goede kans dat deze redenering er een is van alle politieke partijen (behalve van Vlaams Belang) die vooral in steden deelnemen aan de volgende gemeenteraadsverkiezingen.
 
In het opinieartikel ,,Jonge Turken of Alibi-Ali's?"' (DS 12 september) menen Mohammed el Omari en Ceylan Kara dat vele allochtone kandidaten voor de komende gemeenteraadsverkiezingen worden bestempeld als 'Alibi-Ali's'. Voor politieke partijen lijkt het inderdaad niet te gaan om wat nieuwe allochtone kandidaten inhoudelijk te bieden hebben in de politieke arena, maar wel om welke etnische achtergrond ze hebben. Sommige partijen hebben zelfs hun allochtone-kandidatenstrategie zo uitgetekend dat ze potentiële allochtone kandidaten vragen wat het geboortedorp van hun (groot)ouders in het land van herkomst is, om op basis daarvan een idee te krijgen hoeveel etnische stemmen die kandidaat zou kunnen opleveren.

Etnisch stemmen is niets nieuw. Het betekent dat een groep van mensen van één etnische (of regionale) afkomst in een politiek onbekende omgeving, uit defensieve gevoelens en tegen de meerderheid in, een stem uitbrengt op een kandidaat van dezelfde etnische groep. Dat wordt des te belangrijker bij verkiezingen waarin voorkeurstemmen de enige doorslag geven. En dat hebben de partijen maar goed door.

Naast het ronselen van etnische stemmen hebben allochtone kandidaten ook andere voordelen voor politieke partijen. Ze hebben onder meer een exclusieve toegang tot informele netwerken die moeilijk doordringbaar zijn door die politieke partijen. Bovendien blijken ze goede banden te hebben met de allochtone middenstand. Vooral met de middenstanders die grote vitrines hebben. Voor partijen die sterk gegrepen zijn door het politieke opportunisme, zijn dat doorslaggevende factoren bij de beslissing om allochtonen op hun lijsten te plaatsen. En als de ene partij het doet, waarom de andere niet?

Helaas verdringt de mentaliteit van het politieke opportunisme de ideologie van gelijke kansen en de garantie op een daadwerkelijke politieke vertegenwoordiging. Een te groot aantal allochtone kandidaten leidt tot onnodig veel politieke competitie en dat houdt een gevaar in voor stemmenversplintering. Dat zou de paradoxale situatie kunnen veroorzaken waarbij veel allochtonen zich kandidaat hebben gesteld, maar waarbij er maar weinig verkozen raken. Zelfs als enkele allochtonen verkozen raken, vormt dat geen garantie voor een actieve politieke vertegenwoordiging van de groep van mensen die ze menen te vertegenwoordigen. Verscheidene allochtone politici die verkozen zijn, hebben dat laatste al goed kunnen bewijzen.

Özgür Balci

(De auteur is licentiaat in de bestuurskunde en woont in Gent.)