Değerli dostlar ,
 
İki gün önce Beringen-Heusden arasında bir otobüs yolculuğum oldu. Otobüste tahminen 10 kadar Belcika'lı vardı. Ortam gayet sakindi. Bir müddet sonra yaşları aşağı yukarı 12/16 arası kızlı erkekli bir öğrenci grubu otobüse bindi. Hepsi Türk çocukları idi.

Otobüsün havası birden değişti. Bagırış, çağırışlar, itiş kakışlar, belden aşağı argo sözler....!!
 
Aman yarabbi daha neler, neler..!..Şaşırdım kaldım. Çok üzücü bir
manzara. Herkes tedirgin oldu.

Bırakın Türk olmayı ,Müslüman olmayı ; insan olduğunuzdan utanılacak
davranış şekilleri...

Daha fazla sabredemedim , yanlarına vardım. Güzelce rica ettim. Biraz
alttan aldım. Tabiri caizse damardan girerek yanlış yaptıklarını izah etmeye çalıştım. Sesi kestiler. Bazıları utandı. Bazılarının yüzü kızardı...Bu
yüz kızarması var ya. İşte bu hala tutunulacak bir dallarının olduğunun
işaretidir. Çünkü "GÜZEL İNSAN'IN YÜZÜ KIZARIRMIŞ"

Değerli anne babalar ,
 
Bilhassa bu yaşlarda çocukları olanlar. Lütfen çocuklarınızın gittiği otobüse bir kere olsun binin ...
 
Sizden ikinci isteğim Allah rızası için çocuklarımıza sahip çıkalım. Onlarla konuşalım. Bir şeyler anlatalım. Doğru ile yanlışın farkını öğretelim. Lütfen kaybetmeyelim bu çocuklarımızı.

Bir an düşündüm o an. Şu otobüsteki Belçika'lılar ne kadar tedirgin oldular diye. Çekindiler, korktular. Bende onlardan biri olsam ne yapandım acaba? Böyle bir durumda yabancı karşıtı olmamam için hiç bir sebep göremiyorum. Olmamalı böyle görüntüler. Bu davranışlar bize hiç mi hiç yakışmıyor.

Öğretmenlerimizden, camii hocalarımızdan rica ediyorum. Cuma sohbetlerinde 5 dakikanızı olsun bu konulara ayırın. Bir şeyler yapılmalı nerede ne yapılacaksa.

İleride göz yaşı dökmektense , şimdi biraz ter dökmek lazım. Çalışıp
çabalamak lazım. Bu konuda mutlaka herkes bir şeyler yapabilir.

Uzun lafın kısası ,"iğneyide çuvaldızı da kendimize batıralım ki, uykumuz
dağılsın biraz".....

Saygılarımla..