Zekiye Doğan Yazdı.

Sevgili okurlarım, yaşamış olduğum ilginç ve trajedi bir olayı uzun zaman sonra sizlerle aynen olduğu gibi paylaşıyorum!..

Antalya`ya ilk geldiğimde, binamızın düzensiz olan ön, arka ve yan bahçesine kendi bütçemle emek harcayarak çeşitli renklerde çiçekler açan bitkiler alıp diktim. Her üç güne bir sulayarak yetiştirdim!..

Arka bahçeye yarım metre arayla diktiğim üç güne bir sulayarak yetiştirdiğim kırk tane lavantaların hepsinin de Hollanda`dan döndüğümde sökülmüş olduğunu gördüm. Bu duruma muhatap olmam gerekenlere sorgu sual etmeden: "Bunlar benimle yine uğraşacaklar. Psikolojimi bozmalarına fırsat vermeyeyim." Diyerek iki gün sonra köyüme anamın yanına gittim!..

Önemli sağlık sorunu yaşamayan, her işini kendisi yapan anam, iki hafta sonra kollarımda Hakkın Rahmetine Kavuştu. "Allah büyüktür her şeyin bir sebebi varmış." Diyerek yapılan kötülüklerin arkasında hayatımız boyunca unutamayacağımız hayırlara vesile olabilecek güzelliklerinde olabileceğini öğrenmiş oluyordum!..

Geçenlerde yeğenlerim çocuklarıyla birlikte hem ziyaretime hem de tatile geldiler. Arka balkonda birlikte oturuyoruz. Gaydırı Gıppak Cemilelerin biri, bahçe hortumunu almış arka bahçeyi sulamaya çıktı. Her balkona çıktığımda burcum burcum etrafa haz alınacak kokular saçan lavantaların yerine yaban otlarının bitmesine rağmen merakını gidermek adına ot, otları suluyordu!..

Aslına bakarsanız onun arka bahçeye çıkmasının iki tane nedeni vardı. Eh, yedi yıl aralarında yaşadıktan sonra bütün hallerini açıkça görmeyen dünyaya ve hayata kör bakardır. Pozitifleri ve negatifleri ayırt etmeden azığı yapan birisi olarak kör bakar değildim...

Bir: Misafirlerimden güç alarak: "Lavantaları söktünüz şimdi yaban otlarını mı suluyorsun?" Dememi bekliyordu ve beni kavgaya teşvik ediyordu!..

İki: "Bir insanın fikri neyse zikri odur ve ötesi yoktur." Diyorlar ya…

Meraklarını gidermek için çocukları büyümüşlerdi ve laf söz dinlemez olmuşlardı. Dolayısıyla bahçe sulama görüntüsü vererek kendi çirkin meraklarını artık kendileri gidermeye çalışıyorlardı. Düne kadarsa bakıma sulanmaya ihtiyacı olan bitkilerin bakımını sulamayı hiçbir kimse yapmıyordu. Vahim bir durumdu. Oysa bir süre önce bahçe sulama sistemi kurulmuştu ve de bahçeyi hortumla sulamaya gerek dahi yoktu!..

Ayrıca arka taraf arabalara ait olan otoparktı. Duydukları ufacık fısıltılarda, ellerine geçen her fırsatta otoparka çıkmaları ahmaklık aptallıktı. Yüce Yaradan’ın yardımıyla ameli düzgün yaşantısı şeffaf olanlara, amacı emeli çirkin olanların ulaşma şansları olur muydu?..

Lakin tahminleri tutmamış oldu. Çünkü ne muhatap alan oldu. Nede yüzlerine bakan oldu. Yanımdakiler ise bir çok mutlu genç çift, masumca sohbetleriyle, komşulara karşı duruşlarıyla ve çocuklarıyla birlikte etrafa mutluluk saçıyordu!..

Bu duruma ağlar mısınız? Güler misiniz? Bilmiyorum, ama ben ağladığım günlere, zamanında adam ve kadın yerine koyduğum bu otlara artık şuan gülüyorum!..

Not: Gaydırı Gıppak Cemilem Nasıl Nasıl Edelim Biz Bu İşi...

Çocukluğumdan Anımsadığım, Rahmetli Özay Gönlüm`den Bir Türküdür!..

Cuma ve cuma akşamları anamın günüdür. Bir gün eser gürler yağarsam onu da paylaşırım sizlerle. Gurbet kuşları Cuma günlerinde dualarım hepinizle!..

Sevgilerimle